Broadcastvoertuigen: "Ik wil (een veer)bolletje!"
AV-Entertainment Nr5 2024
» De uitrusting van DOP/Cinematrograaf Myrthe Mosterman
» Kosten verlagen en duurzaamheid vergroten met Cloud- en On-Premises Playout-systemen
» Column John Huijbregts: niet voor niets
» Directeur/eigenaar Nico Silvius over RadioNL: "Jongensdroom die is uitgekomen"
» Broadcastvoertuigen: "Ik wil (een veer)bolletje!"
» Trends bij AI production workflows en hyperpersonalisatie
» Retrofit oplossing voor ETC & Robert Juliat profielspot
» Terugblik: LOUNGE 24
» Shure's digitale draadloze in-ear monitoring systeem is gearriveerd: Axient Digital PSM
» JBL VTX bij openingsconcert en clubavonden ADE in de Melkweg Amsterdam
» Brutalisme in Europese tour Lenny Kravitz
» Vogel's ondersteunt enorme LED wall op Oracle Red Bull Racing's MK-7
» Frans Bauer live in Ahoy: centimeterwerk
» Stevige uitbreiding voor ADJ Group in Kerkrade: 'Samen bouwen aan de toekomst'
» Audio Acoustics vindt nieuwe partner in Audiofocus: 'Wereldwijde uitdager'
» Column Willem Westermann: Duur(zaamheid)
» Rentman's ondernemersadvies: Helderheid in het planningsproces
Alle edities
Broadcastvoertuigen: "Ik wil (een veer)bolletje!"
In deze editie van de rubriek ‘Broadcastvoertuigen’ een eerbetoon aan Paul Ernest Mary Magès en zijn betekenis voor de audiovisuele wereld. Hij was de bedenker en uitvinder van het beroemde hydropneumatische veersysteem dat de Franse autofabrikant Citroën in 1954 introduceerde. Dit stuk techniek bracht een evolutie teweeg op het gebied van vering en zelfcorrigerende en variabele rijhoogte. Het zorgde tevens voor het gebruik van mobiele televisiecamera’s en radio-uitzendingen vanaf locatie, soms zelfs al rijdende. Twee werelden die samen tot grootse prestaties leiden. Door René Henkes Wie een beetje thuis is in de geschiedenis van radio- en televisievoertuigen kan bijna niet om Franse auto’s heen. Waar men tegenwoordig veelal kiest voor Duitse degelijkheid, waren het toch echt de Franse merken die dankzij hun comfortabele wegligging de mogelijkheid boden om mooie, stabiele camerabeelden te maken en ook nog eens op hoge(re) snelheden als het noodzakelijk was. Zelfs naast de gebaande paden bleken de Franse voitures prima uit de voeten te kunnen, ondanks de destijds nogal zware radio- en televisieapparatuur aan boord. Het toppunt van dit comfort brengt ons bij Citroën. Het hydropneumatische veersysteem, begin jaren ’50 op de markt, zorgde voor een zelfcorrigerende en variabele rijhoogte, onafhankelijk van de belasting. Dit bood ongekende mogelijkheden! Comfortabel In 1954 begon autofabrikant Citroën heel voorzichtig met het toepassen van het gepatenteerde veersysteem op het al lange tijd in productie zijnde model Traction Avant. Dit model kreeg het hydropneumatische veersysteem alleen op de achteras. Pas bij opvolger DS (ook bekend als Snoek), die in 1955 werd geïntroduceerd, werd het systeem volledig toegepast op alle assen. De DS schreef hiermee autogeschiedenis. Veel comfortabeler werd het niet in een auto en dat bleek al snel ook door te dringen bij de makers van luxe limousines als Peugeot, Mercedes Benz, Rolls Royce en Bentley. Zij kochten hun veersystemen daarom al gauw in bij Citroën. Met wat aanpassingen zagen diverse fabrikanten van vrachtwagens en defensiematerieel, ook de mogelijkheden van het veersysteem op hun trucks en militaire voertuigen. NOS en BBC Omroepen en audiovisuele bedrijven in binnen- en buitenland hebben met heel wat Citroëns rondgereden van respectievelijk de types DS, CX en XM. Wie kent niet de beelden vanuit Frankrijk waarin de equipe van NOS Radio Tour de France met veel plezier de CX (die dit jaar z’n 50e verjaardag viert), gebruikte als radiowagen? Maar ook de BBC was een zeer tevreden gebruiker van de diverse types Citroën om dienst te doen als camerawagen tijdens o.a. paardenraces. De wagens reden mee aan de binnenzijde van de beroemdste renbanen waarbij het niet van belang was dat het geen geëgaliseerde weg was. De hydropneumatiek deed immers z’n werk. Muurbloempje Inmiddels zijn we aanbeland in 2024 en blijkt het eens zo beroemde veersysteem niet meer relevant. Ondanks allerlei doorontwikkelingen besloot Citroën dat het in 2017 tijd was om afscheid te nemen van de veerbollen. De eisen die aan auto’s werden gesteld waren totaal veranderd. Kopers namen steeds meer genoegen met gewone, stalen vering in combinatie met schokbrekers. Het hydropneumatische systeem bleek daarnaast een relatief dure techniek die bovendien een aanzienlijke gewichtstoename betekende en dit gewicht van de techniek leverde weer een negatieve bijdrage aan de CO2-uitstoot. De allerlaatste Citroén met het hydropneumatische veersysteem was de C5. Een muurbloempje in vergelijking met al haar iconische voorgangers. Maar ook in radio- en televisieland stonden de ontwikkelingen niet stil. Met de komst van op afstand bedienbare camera’s was het niet meer nodig om zware constructies op een auto te bouwen. De apparatuur werd steeds compacter en lichter en eind jaren ’90 deed bijvoorbeeld het ‘U-Crane’ systeem z’n intrede. Deze gyro-gestabiliseerde camerakraan maakt het mogelijk om op vele autotypen te worden gemonteerd, waarbij het veersysteem er feitelijk niet meer toe doet. De camera-arm en het stabilisatiesysteem waarin de camera is ingehangen zorgt voor de stabiliteit en schokvrije registratie. Paul Ernest Mary Magès heeft de ontwikkelingen van zijn ‘veerbolletje’ allemaal tot op hoge leeftijd zelf kunnen volgen tot zijn overlijden in 1999 en heeft met eigen ogen kunnen zien wat het systeem heeft bijgedragen aan de mooiste beelden op televisie en de iconische radio-uitzendingen die dankzij zijn uitvinding de omroepgeschiedenis mede hebben bepaald.
|