Inhoud
- Column John Huijbregts: Help, mijn vrouw wordt te kakken gezet
- De uitrusting van Erwin Danklof: Ik ben een soort one-man band
- Destijds de allergrootsten: de treinen 31 en 32 van het NOB
- Audiovormgever Dion Posdijk: Kunstenaar in audiocreatie
- CUE2026: vertrouwd gezicht met interessante vernieuwingen
- Statische theaterspots (deel 1): de Fresnels
- Het nieuws van Prolight + Sound
- HOFtheater investeert in Elation: nieuw tijdperk
- Samen optrekken voor Snollebollekes Live in Concert
- De risicoregelreflex als angst het evenement overneemt
- Fabrieksbezoek TAF: Op TAF kunnen ze vertrouwen
- Technisch tekenen in de evenementenindustrie
- Rentmans ondernemersadvies
In onze serie ‘De uitrusting van’ vertelt een professional over het vak en het materiaal waarmee hij of zij graag werkt. De beurt is aan Erwin Danklof (1980), die sinds 2005 werkt als zelfstandig cameraman en editor: “Ik ben niet heel gevoelig voor camera trends, maar naar buiten toe wil je wel professionaliteit uitstralen.”
"Als we beginnen willen we allemaal speelfilms maken. We zijn allemaal een beetje Spielberg, maar in de praktijk gebeurt dat natuurlijk niet", begint freelance cameraman, regisseur en editor Erwin Danklof zijn verhaal. Toch beloofde hij zijn ouders aan het begin van zijn carrière, in 2005, dat ze ooit over de rode loper zouden gaan voor de première van een film van zijn hand. In 2022 was het zover. De documentaire ‘Boeren met de Natuur’, die hij maakte met oud Omroep Brabant directeur Lout Donders, ging toen in première. "Dit was op meerdere vlakken een bijzonder project”, vertelt Danklof. “De bioscooppremière in Cinecitta in Tilburg was natuurlijk hartstikke leuk. Helaas is Lout kort na het project overleden. Hij had nog heel veel willen doen in z'n leven, maar heeft helaas niet lang van zijn pensioen mogen genieten. Lout heeft altijd een organisatie aangestuurd, maar nu hij niet meer hoefde te werken, ging hij - zoals hij dat zelf zei - terug naar de basis, naar het maken. Zo was hij ooit zijn carrière begonnen en zo wilde hij ook tijdens zijn pensioen actief zijn. Ik mocht daar voor dit project aan meedoen en dat was een eer.”
Documentaire
Het project startte eigenlijk als een idee voor een tv-programma van Omroep Tilburg over biologisch boeren. “Ik werk regelmatig voor deze omroep en kwam op die manier aan boord. Lout had zich opgegeven als vrijwilliger in de boerderijwinkel, als worstmaker in de slagerij van biologische boerderij 't Schop in Hilvarenbeek.” Het idee voor het televisieprogramma was dat Lout met zijn camper op de boerderij ging staan om het boerenleven onder de loep te nemen. Dat was in het voorjaar van 2021. “Stonden we daar om vijf uur 's ochtends bij zonsopkomst koeien te filmen en beseften we allemaal dat het best wel bijzonder was. 'Hier zouden we eigenlijk een documentaire van moeten maken', zeiden we tegen elkaar. We waren echter al aan het filmen in televisieprogrammastijl: shotje hier, shotje daar. Het zouden programmaatjes van tien minuten worden, dus eigenlijk had de cameravoering anders moeten zijn als we er een documentaire van hadden willen maken. We hebben het toch gedaan en ik ben gezien de middelen trots op het eindresultaat. De film is uiteindelijk een paar keer vertoond in de bioscoop in Tilburg en bij de première konden mijn ouders dus over de rode loper.”
Fascinatie voor apparatuur
De interesse voor beeld en geluid zat er bij Danklof al op jonge leeftijd in. Samen met een neef was hij altijd al met apparatuur en muziek bezig. “Vanaf mijn veertiende begon ik met een krantenwijk, waardoor ik wat geld te besteden kreeg”, legt hij uit. “Daarmee gingen we naar winkels voor tweedehands cd-spelers, een mengpaneel en speakers, om daarna een beetje muziek proberen te mixen met de middelen die we hadden. Daar begon mijn fascinatie voor apparatuur. Later heb ik naast school in drie videotheken gewerkt en keek ik heel veel films en ook televisie. Ik ben een échte filmfanaat. Ik kocht op mijn zeventiende mijn eerste Dolby Surround set en later ging ik proberen via allerlei apparaten en kabels, linear, houtje-touwtje mijn eigen video edits te maken.”
Spelen met camera’s
Zoekende naar de juiste opleiding om van deze hobby zijn beroep te maken ging Danklof Detailhandel studeren bij MBO De Rooi Pannen, met het idee om in een Hifiwinkel te gaan werken of een eigen zaak te starten. Net in die tijd kwamen winkels als Mediamarkt op, waardoor Hifiwinkels in zwaar weer terechtkwamen. De opleiding die hij volgde werd geschrapt van het curriculum. "Ik zat in m'n tweede jaar en het maakte mij niet zoveel uit. Mijn doel was om na het Mbo Audiovisueel Programmamaker te gaan doen op het Sint Joost in Breda, een hbo-opleiding. Maar zoals veel creatieve mensen ben ook ik een enorme ADHD'er en was school niet echt mijn ding. Ik werd van school afgetrapt, had geen Mbo-diploma en kon dus niet naar het hbo. Na een jaartje werken kwam ik erachter dat in Den Bosch op het Koning Willem I College een opleiding Fotonica was. Daar gaven ze fotografie en video op Mbo-niveau. Dat heb ik met plezier doorlopen. De docenten waren vakidioten, die hun kennis en ervaring overdroegen. Bovendien was er een apparatuur-uitleen, waardoor we volop konden spelen met camera's. Wij wilden natuurlijk zo snel mogelijk met video aan de slag, maar het eerste jaar kregen we alleen maar fotografie. ‘Je moet eerst leren hoe je één plaatje maakt voordat je er vijfentwintig per seconde gaat maken’, zo luidde het commentaar. Nu heel logisch, maar toen vonden we dat stom. Uiteindelijk heb ik mijn diploma gehaald en heb me meteen bij de KvK ingeschreven als zzp'er. Sinds 2005 ben ik freelance cameraman, regisseur en editor. Ook ben ik niet onhandig met geluid. Ik ben een soort van one-man band.”
Danklof heeft in de afgelopen twintig jaar veel verschillende dingen gedaan. “In het begin van mijn carrière deed ik veel meercamerawerk op congressen, evenementen en concerten”, vertelt hij. “Ook was ik video editor voor onder andere Omroep Brabant en Omroep Zeeland en produceerde is samen met vriend en collega Ron Schuurkes televisieprogramma’s voor regionale omroepen. Uiteindelijk ging ik steeds meer werken voor communicatiebureaus en uiteindelijk eigen klanten. Ik doe dus al twintig jaar opdrachten voor de bakker op de hoek, tot rijksoverheid en alles er tussenin.”
Apparatuur
Danklof kan uren over apparatuur praten. “Ik ben best wel een spullenjunkie”, zo zegt hij zelf. "Toen ik begon had ik geen eigen apparatuur. Dat was veel te duur. Wilde je een beetje fatsoenlijk voor de dag komen dan stond daar al gauw een investering van minimaal dertigduizend euro tegenover. Serieuze broadcastapparatuur was onbetaalbaar, dus ik huurde altijd setjes van collega’s als ik het voor een productie nodig had. Totdat Canon de markt openbrak en met de 5D Mark II kwam. Ineens had je een filmisch HD-plaatje uit een fotocamera. Voor vijfduizend euro was je klaar. En de markt wilde dit plaatje. Dit was mooi en cinematisch. Al snel volgden ook de andere merken met betaalbare grote-sensor camera’s." Zijn eerste eigen camera was een Sony FS700. “Briljant apparaat voor de tijd en de prijs, al liet de form-factor te wensen over. Een paar jaar later kocht ik de Sony-FS7 vlak na de lancering van het apparaat en dat is jarenlang mijn werkpaard geweest.”
FX9 en A7IV
Door de jaren heen is er heel wat veranderd, geeft Danklof aan: "Vijftien jaar geleden ging ik op stap, gooide ik de kofferbak open en daar ging een tas in met een camera. Daarnaast een statief en een rugzak met een lensje, een geluidsset en een ledpaneeltje. Nu gaat de bank plat, ligt er een kar in, liggen er drie lichtkoffers achterin, scrims, boom-armen tot het dak vol. Twee camera's, drone en gimbal.” Hij heeft tegenwoordig een FX9 als hoofdcamera en een A7IV als tweede camera of op de gimbal. “Of het voor het werk wat ik doe perse nodig was om over te stappen naar een FX9? Nee, ik denk het niet. Mijn klanten zien dat in het eindresultaat niet terug en de meeste producties belanden op YouTube of LinkedIn. Maar ik heb ook nog steeds producenten als klant en dus andere professionals die met mijn beelden aan de gang gaan. Zij zien en merken wel degelijk het verschil tussen de twee camera’s.”
Professionaliteit
Danklof vindt twee dingen belangrijk. Allereerst moet het naar de standaard van vandaag zijn, minimaal 4K. En daarnaast moet het er gewoon professioneel uitzien. “Ik ben niet heel gevoelig voor cameratrends, maar naar buiten toe wil je wel professionaliteit uitstralen. Vergelijk het met een taxi. Je kunt als taxichauffeur een Dacia Logan aanschaffen en je ritten maken, maar de klant is toch een beetje teleurgesteld als er geen Mercedes voorrijdt. Ze bereiken allebei exact hetzelfde resultaat, maar toch verwacht de klant die Mercedes. De klant moet wel waar krijgen voor z'n geld. Ze betalen aan de ene kant voor mijn kennis en mijn kunde en aan de andere kant voor een stukje professionaliteit in de vorm en het comfort van apparatuur. Meekijken op een schermpje vinden ze vaak ook prettig bijvoorbeeld.”
Trends
Niet elke technische innovatie of trend is passend bij elke opdracht en als allround cameraman is Danklof toch altijd meer van de ‘middle of de road oplossing’ dan heel specifiek op een bepaalde discipline, geeft hij aan. “De RED is natuurlijk een hele populaire camera, maar die zet je in mijn ogen niet in bij een interview op een kantoor met B-roll van vingers op een toetsenbord. Prime lenzen zijn ook zo’n voorbeeld. Wij professionals zien wel of er op primes geschoten is en worden helemaal blij van het idee dat je geen focus breathing hebt, maar als ik bij de klant op locatie in één uur tijd een bepaalde variëteit aan beelden geschoten moet hebben en dus veel lenswissels aan zie komen, dan kies ik voor mijn 24-70 zoomlens.” RAW is ook een tijdje populair geweest voor corporate producties. “Als je RAW laat graden door een professional is ‘t het mooiste en beste wat je kunt doen, maar vaak is daar helemaal geen budget voor en gaat er alsnog een LUT in de edit overheen”, reageert Danklof. “Ik schiet dan op de FX9 het liefst op S-Cinetone. Dat is een mooi plaatje.”
Goed met mensen
Om te leren dezelfde taal te spreken als zijn opdrachtgevers is Danklof in 2011 een deeltijd hbo-studie Communicatie gaan doen bij Avans in Breda. “Daardoor kan ik nu communicatiedoelstellingen van een opdrachtgever vertalen naar een communicatiemiddel. Ik kan ze daarin begeleiden en adviseren”, zo legt hij uit. Het is een van de voordelen van werken met Danklof. Gevraagd naar zijn sterkte punten, zegt hij zelf verder: “Ik ben een troubleshooter, een oplosser. Ik ben creatief en als ik camerawerk doe op locatie, weet ik heel goed welke beelden ik nodig heb, omdat ik ook zelf de montage doe. Maar ook als een ander de montage doet weet ik wat ik moet schieten voor een interessante sequentie. Verder hoor ik vaak dat ik goed ben met mensen. Ik kan mensen goed op hun gemak stellen en geef veel energie, dat krijg je dan ook terug. Vaak heb je te maken met mensen die geen ervaring hebben om voor een camera te spreken. Dan vind ik het belangrijk om vooraf een praatje te maken, waarbij ik mezelf open opstel en echt laat zien wie ik ben. Dat is meteen een voordeel van alleen werken. Als je met een complete cameraploeg binnenkomt kan dat best intimiderend zijn. Een stukje humor en empathie, een kopje thee of koffie vooraf. Ja dan duurt een draaidag misschien een uur langer, maar het maakt een wereld van verschil voor die mensen. Als je met kinderen werkt is dit nog veel belangrijker. Daar merk je dat je vooral de verveling moet tegengaan en ze moet blijven oppeppen om nog een keer die prestatie te leveren. Ik heb een keer een tv-commercial geproduceerd voor de provincie Gelderland, een kids-campagne voor NPO Zapp. Een kind speelde de hoofdrol, vier draaidagen op locaties door het hele land. Het was een grote productie, we hadden een heel huis omgebouwd, dolly tracks gelegd, lampen buiten voor zonlicht, etc. Na afloop bedankte zijn moeder mij, omdat ik als regisseur zoveel aandacht had besteed aan haar kind. Zelf vond ik dat niet meer dan normaal.”
"De keerzijde van de medaille als je alles alleen doet is dat je soms niet secuur genoeg bent met je shots”, geeft Danklof verder aan. “Je doet geluid, licht, regie en camera. En soms gaat er dan onder tijdsdruk wel eens iets niet helemaal perfect. Dan kom ik er in de montage achter dat een shot even drie seconden langer had mogen staan, of er zit een wiebeltje in. Daar kan ik dan wel van balen.”
Stress en rust
“Eigenlijk ben ik niet gemaakt om ZZP-er te zijn”, vertelt Danklof. “Vaak maak ik me druk als het wat rustiger is qua werk en krijg ik stress als het te druk is. Ik ben eigenlijk altijd op zoek naar dat stabiele gemiddelde, maar dat bestaat niet. Ik wen nooit aan die rustige periodes. Ik weet uit de twintig jaar ervaring dat ze zo nu en dan voorkomen en toch betrap ik mezelf er dan op dat ik ga twijfelen. Waarom heeft de concurrentie wel werk en ik niet? Hoeveel concurrentie is er eigenlijk? Wat doen zij met hun prijzen? Maar dan ineens zit je agenda weer vol en is dat allemaal niet belangrijk. Uiteindelijk kiezen mensen ervoor om met je te werken op basis van de persoon die je bent. De meeste van mijn klanten en opdrachtgevers zijn vaste klanten waar ik al heel wat jaren mee werk. Dat heeft naar mijn idee te maken met vertrouwen. Doen wat je belooft. Dat geeft heel veel rust.”
Beseffen
"We hebben een prachtig vak. Ik vergeet weleens hoe mooi het is”, begint Danklof tot slot. “Soms voel ik in het weekend dat ik blij ben dat ik thuis ben. Dat komt omdat ik de hele week door echt leuke dingen doe en dat niet altijd besef. Elke klus die ik doe is een nieuwe sollicitatieronde. Ik moet mezelf voorstellen, mezelf bewijzen en mezelf verkopen. Dat is best arbeidsintensief. En je ontmoet zoveel leuke en mooie mensen. Ik heb op een wad gestaan tussen de zeehonden, op een boot over het IJsselmeer, binnen in de Van Brienenoordbrug, achter de schermen in de Efteling, in de Arena tijdens de Amstel Cup naast het doel, met artiesten op het podium. We doen echt zoveel mooie dingen. Dan ben ik blij als ik in het weekend thuis ben om na te genieten van het mooie werk dat ik die week gedaan heb. Gewoon om het weer even goed te beseffen.”
GEAR LIST
Camera's, Lenzen, extra’s
- Sony PXW-FX9
- Sony A7IV
- Sony PXW-FS7
- GoPro Hero6
- Sony FE 24-70mm f/2.8 GM
- Sigma 16-28mm f/2.8 DG DN Contemporary
- Canon EF 70-200mm f/4.0 L IS USM
- Canon EF 24-70mm f/2.8L II USM
- Sony E 10-18MM F/4.0 OSS
- Desview 7” HD Wireless Director’s monitor (Paralinx Arrow)
- Blackmagic Videoassist 5" HD Monitor
Audio
- Rode Wireless Pro Set
- Rode Wireless Go II Set
- Sennheiser EW100 ENG G3 zenderset (SK100, EK100, SKP100)
- Sennheiser ME2 clip-on-microfoon
- Sennheiser E815s handheld microfoon
- Sennheiser ME66 shotgun + K6 Powermodule
- Rode NTG1 Shotgun microfoon
- Rode boompole/hengel
- K&M microfoon statief
- Rodecaster Pro II – Mobiele podcast set / 6x Presonus Dynamic Mic
Statief & Grip
- Manfrotto Fluidhead 509HD 100mm bowl Tripod
- DJI Ronin S2 Pro Combo
- Kessler Slider 100cm
- Dolly Track (6 meter)
Licht
- 4x SmallRig RC220B Bi-Color COB Light
- SmallRig Softbox 85 / SmallRig Lantern 90
- 1x Arri L7C FullRGB
Extra
- Mobiel achterwandsysteem (greenscreen/zwart/wit) 3x3m
Editing
- Apple M1 Max
- 4K monitor
- KRK Rokit5 G4 Actieve Studio Monitoren
- Adobe CC