Inhoud
- TV & Radio Nieuws
- Column John Huijbregts: Verloedering
- Minimumtarieven voor freelancers: goed idee of niet?
- Beursverslag: Integrated Systems Europe
- Ook aanwezig op ISE 2017
- De veelzijdige Panasonic AG-UX180
- Studio Westhaven: turnkey studio op broadcastniveau
- Theater & Podia Nieuws
- SSL mengtafels in Paradiso: "Geluid gaf écht de doorslag"
- Geslaagd productiedebuut: Queen: I want to break free
- Stand van zaken: moving heads
- Voorbeschouwing Prolight + Sound 2017
- Top of the league: Queen Elisabeth Antwerp
- Show & Events Nieuws
- Clouseau Danst: uitzonderlijk teamwork
- Veiligheid bij Evenementen: focus op anticipatie
- Jonge branche, jonge geesten
- De Toekomst: stage bij Gebouw-T
show&events nieuws
av-entertainment.nl
De Boer Structures lanceert digitaal documentportaal
show&events Productie
Foto's Louise Stickland @loosplat
Clouseau zorgde in Antwerpen rond de jaarwisseling voor een hoogtepunt: een gigantische versie van hun tourconcept 'Clouseau Danst', voor vier avonden in december en januari opgevoerd voor 20.000 mensen in een uitverkocht Antwerps Sportpaleis. Painting with Light tekende voor het spectaculaire showdesign, inclusief belichting, video, podium, set en automation ? plus lichtgevende polsbandjes, bestuurd door DMX en gedragen door elk lid van het publiek.
Fotografie Louise Stickland @Loosplat
Clouseau Danst:Door gebruik te maken van een coole, nieuwe audio-linked software van Notch en enkele andere innovatieve ideeën om de visuals op hetzelfde tempo als de band te laten stromen, werkte de band een fenomenale set af met 34 superpopulaire Clouseau hits, zowel nieuwe en oudere publieksfavorieten, met enorm veel stijl. Painting with Light's eigen team werd geleid door Luc Peumans, met lighting programmer & operator Paco Mispelters, head of video content Michael Al-Far, d3 programmer Jo Pauly en associate media programmer & video content coördinator Katleen Selleslagh, die ook de acht volgspots in het Sportpaleis coördineerde.
Clouseau organiseert deze blockbustershows elke twee jaar. De vorige, in 2014, was 'Clouseau Centraal', met een podium dat over de hele lengte door het midden van de arena liep. "Een van de basisprincipes van de huidige show was dat de band een podium aan één kant van het Sportpaleis wilde", legt Luc Peumans uit. "Een andere richtlijn van de band was dat de hartslag van 'de dans' in elk aspect van de show naar voor moest komen. Ze wilden een sfeer creëren die de volledige ruimte en iedereen erin zou overspoelen. In essentie moesten we het clubgevoel proberen na te bootsen in een arena en daarnaast werd het aan onze collectieve verbeelding overgelaten om technische en productionele concepten te produceren die mensen omver zouden blazen!"
De band huurde Ish Ait Hamou in, een van de bekendste en meest succesvolle choreografen van België, om de show te helpen dirigeren. Voor de eerste keer ooit was er een dansgroep van acht personen aanwezig op een Clouseau optreden. De dansers gaven het beste van zichzelf tijdens vier nummers en zanger Koen Wauters en zijn broer, leadgitarist Kris, hielden een heuse dance battle tijdens de tweede helft van de show? een radicale breuk met hun vorige shows. "Toen wij de voorgestelde setlist kregen, heb ik samen met Michael Al-Far een mood-board gemaakt van de hele set. Het was ook meteen de eerste keer dat we deze aanpak gebruikten voor een spectaculaire rockshow van deze schaal", vertelt Peumans. Ze bespraken de belichting, video en een flexibele podiumlayout in detail - met verschillende geautomatiseerde elementen van WIcreations - en keken hoe al deze elementen konden samenwerken als één grote 'bigger picture' met de band en hun choreografie tijdens de drie uur durende show.
Op dat moment kozen ze er ook voor om de video playback content te baseren op grafisch materiaal dat geanimeerd kon worden om nieuwe, funky effecten te creëren. "Om dit te doen hebben we ook geïnvesteerd in nieuwe Notch software", legt Peumans uit. "Dat platform hielden we al een tijdje in de gaten, in eerste instantie om als grading tool te gebruiken voor live camerabeelden." Op het moment dat de esthetiek van de show evolueerde, besloten het Painting with Light team en live camera director Hans Pannecoucke om vier sub-mixes (voor de live camera's) te gebruiken met een primaire d3 4x4pro media server van Hans zijn PPU.
Naarmate meer werd geleerd over Notch - en na het bijwonen van een speciale trainingssessie in Duitsland - besloten ze om de kracht van die realtime rendering en audio-connectivity te gebruiken om gedetailleerde lagen grafische content te definiëren die beweging en andere effecten kunnen simuleren door verschillende audio inputs. Peumans: "Dat creëerde een opeenvolging van grafische special effects die meedansten op de muziek, een ritmische twist van de animatie in een set die sowieso zeer beweeglijk was en verscheidene soorten video graphics had." Dit werd ook live door het publiek opgemerkt, zo bleek. "Het harmoniseerde de hele ruimte en creëerde die allesomvattende sfeer die zo fundamenteel deel uitmaakt van het concept en de vibe van 'Clouseau Danst'. Het was een fantastische kans om experimenteel te zijn. Het bracht wel wat creatieve risico's met zich mee, maar toen we de potentiële resultaten zagen was er geen weg terug."
De conceptfase bereikte een punt waarop het type en de stijl van de digitale graphics gedefineerd begon te worden. Op dat moment heeft Michael Al-Far drie video-artiesten in dienst genomen om te helpen met de productie van core content - Aitor Biedma, samen met Maarten Francq en Batr Wincuers van Mojuice. Er werd uitgebreid gebruik gemaakt van de d3's visualisatiefaciliteiten tijdens de 'work-in-progress' periode, wat iedereen (inclusief de band) de mogelijkheid gaf om te zien hoe de live integratie van de graphics en Hans zijn IMAG mix zou werken. Praktisch gezien betekende dit dat de juiste openingen en ruimtes in het materiaal over de led-oppervlaktes gemaakt moesten worden. Het resultaat van dit zeer intensieve werk was een eigenzinnige visuele stijl, gemaakt door het mixen van de twee ruwe elementen van IMAG en graphics die wel steeds een organisch en spontaan gevoel bleven geven en de hartslag van de dansmuziek bleven voeden.
Om de band tussen de muzikanten en de fans extra sterk te maken, werden elke avond 20,000 RGB polsbandjes aan het publiek uitgedeeld. Die bandjes werden via DMX door een lighting desk bestuurd. Peumans wachtte al vijftien jaar op een kans om iets als dit te kunnen doen: "Toen ik voor het eerst het idee had was het waanzinnig duur en bijna onmogelijk om voor elkaar te krijgen. Nu werkte het schitterend. De eerste keer dat de polsbandjes aangezet werden, zwaaide Koen Wauters zijn armen door de lucht en 20,000 polsbandjes volgden, gesynchroniseerd in één enkel magisch moment."
De videohardware en de manier waarop alles geconfigureerd was op het podium werd tot op bepaalde hoogte bepaald door de content en de rol ervan binnen het hele vormgevingsproces van het design. Alle LED-schermen waren 10mm in pitch en tegen de achterkant van het podium was er een LED-wall van 30 x 10 meter, geïnstalleerd op rails zodat het opgesplitst kon worden in tot wel vijf verschillende stukken die manueel in verschillende configuraties gezet kunnen worden. Aan het plafond boven het podium hingen vijf driehoekige pods, elk met vijf trussen op de drie zijdes in LED en vastgemaakt aan een triangelvorm bovenaan. De LED-panelen die gebruikt werden, zijn speciaal ontworpen door technische leverancier PRG, zodat de voegen onzichtbaar waren. In combinatie met het grafische materiaal konden ze echt in het oog springen met 3D effecten of volledig verdwijnen en opgaan in de achtergrond van de actie op het podium. Deze videopods bewogen allemaal - subtiel - in verschillende posities en hoeken op drie WI moving hoists, wat de architectuur op het podium nog verder veranderde. Met het idee van beweging als een belangrijk deel van de esthetiek, was het een kleine stap naar automation als alternatieve manier om een band te creëren met het publiek en het tempo erin te houden. Onderaan, op de vloer, was er een set band risers die de driehoekige vorm en vijf lagen video van de pods kopieerden op hun voorste zijdes. De playback content werd opgeslagen en gespeeld vanaf één van Painting with Light's eigen d3 4x4pro servers met een 4x2 die de digitale LED tickertape rand van het balkon bestuurde. De cameramix van Hans Pannecoucke was opgemaakt uit tien camera's, vier manuele, drie robe-cams en drie lipstick cams die bevestigd waren op strategische stukken backline. Van deze feeds stuurde hij de vier sub-mixes naar de d3 voor een output op de LED-wall en, af en toe, naar de videovlakken op de pods.
Terwijl het video- en setdesign en de grafische content evolueerden, begonnen Luc Peumans en Paco Mispelters naar de belichting te kijken. Mispelters was al de lichtontwerper en operator voor de huidige Clouseau Danst theatertour die in heel België en Nederland heeft gespeeld gedurende een groot deel van 2016. "Het basisidee was om dezelfde onderdompelende stijl na te boosten die geadopteerd was tijdens de tour voor de video: een intens epicentrum in clubstijl waar mensen in en uit kunnen stappen zoals ze willen ? terwijl het centrum van de actie zelf vol energie blijft pompen", legt Luc Peumans uit. Vijftien Clay Paky Mythos waren geïnstalleerd op elk van de video pods, zo verspreid dat ze de vorm van de videostrips volgden, met 124 Mythos in totaal op de tuigage, twintig op het dek en de anderen verspreid over de zes trussen boven het podium. Wanneer het scherm op het podium in vijf secties splitste, werden zes verticale ladders met belichting onthuld in de ruimtes ertussen, elk met vijf van PRG's speciaal ontworpen Icon Beams en vijf eencellige Moles. Er waren ook zes upstage/downstage georiënteerde trussen met bewegend licht in het dak tussen de video pods, die ook bewogen, en elke truss was voorzien van vier Mythos en drie VL3500 Washes, plus twee SGM Q-7 LED strobes die ook gebruikt werden als floods en blinders. Luc Peumans en Paco Mispelters waren allebei fan van de Chauvet STRIKE 4 LED blinders, dus werden er 24 geïnstalleerd over het hele rig, één op elk van de vijf bewegende trussen en op de balans van de overhead trussen om het publiek te kunnen overrompelen.
De podiumelementen waren geproduceerd door Stageco. Er was een lange runway die aan de voorkant van het podium begon en constant door Koen Wauters gebruikt werd om tot in het publiek te wandelen, en een bewegende brug van vijftien meter - van automation specialist WIcreations - op het einde van de catwalk die kon opstijgen en een verbinding maakte met het eerste 'B-Stage' deel. Als bijkomende 'wow-factor' kwam er een grote, draaiende arm omhoog uit de brug, met een platform op het uiteinde, zodat de bandleden er op konden springen en konden zweven - net boven de hoofden van het publiek - naar de twee C en D podiumplatformen dieper in de arena. Boven elk van de B, C en D podia was een boxtruss bevestigd met een reeks 4x4 Icon Beams die voor een rooster van lichten in Svoboda stijl zorgden. Rondom de arena op de twee balkons werden 56 x GLP X4L LED washes geïnstalleerd en boven elk van deze werd een single cell DWE blinder bevestigd, allemaal om het publiek extra in de kijker te zetten en de sfeer en spanning te verhogen. "Het was zeer belangrijk om iedereen te kunnen zien om een allesomvattende clubsfeer te kunnen creëren," zei Peumans daarover.
Acht follow spots werden gebruikt, vier Robert Juliat Cyranos op roterende truss chairs boven het podium en vier RJ Lancelots op het tweede balkon. Paco Mispelters bestuurde de gehele lichtshow vanaf een full size grandMA console, met een light als backup. Productiemanager Walter D'haese en lighting crew chief Filip Vanbroeckhoven, beiden van PRG, verzekerden dat alles op locatie vlot verliep bij de load-in, die al op maandag begon, waardoor er vier dagen waren voor rigging en repetities, met de eerste van de shows al de volgende vrijdag. De reacties van publiek en pers waren uiteindelijk laaiend enthousiast. "Mensen verwachten om elke twee jaar een groots Clouseau extravaganza te zien", zei Luc Peumans. "Dat legt natuurlijk veel druk op iedereen aan de creatieve en technische kant, maar ook op de band. Je moet altijd weer iets nieuws, anders en oprecht speciaals produceren. Dit jaar was er uitzonderlijk teamwork, iedereen dacht wat 'out-of-the-box' en de resulterende dynamiek hielp ons om een uitzonderlijke ervaring te creëren voor het publiek."